Τη στιγμή που άκουσα αυτή την ερώτηση, γέλασα.

Τη θεώρησα αστεία.

Στην πραγματικότητα, δεν την κατάλαβα εκείνη τη στιγμή.

Ο εγωισμός μου δε με άφησε.

Αλλά ομολογώ ότι μου έμεινε στο μυαλό.

Μου έμεινε για τα καλά.

Και σκέφτομαι…

…ξέρεις, όλοι θέλουμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας.

Κάποιοι θέλουν λεφτά, άλλοι θέλουν επαγγελματική επιτυχία, άλλοι μια ικανοποιητική σχέση, άλλοι καλούς φίλους κι όλοι σίγουρα θέλουν καλή υγεία.

Κι όσο δεν τα έχουν αυτά, γκρινιάζουν…

Παραπονιούνται, ότι δεν τους κάθεται, ή ότι δε μπορούν να το διατηρήσουν…

Κατηγορούν τους άλλους, ότι φταίνε εκείνοι που δεν το έχουν, φταίνε οι συνθήκες, η κυβέρνηση, η κατάσταση, οι γονείς, οι φίλοι, οι συγγενείς…

Για ό,τι ΔΕΝ έχουμε, συνήθως φαίνεται να φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από ΕΜΑΣ τους ίδιους.

Κι αναρωτιέμαι…

Μήπως στην πραγματικότητα μας ΑΡΕΣΕΙ ΛΙΓΟ η κατάσταση για την οποία γκρινιάζουμε;

“Μα είναι δυνατόν”, μπορεί να πει κάποιος, “τι είμαστε, ΜΑΖΟΧΙΣΤΕΣ”;

Άκου λίγο, κακά τα ψέματα, έχουμε μάθει να ζούμε ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ με την κατάσταση για την οποία γκρινιάζουμε, έτσι δεν είναι;

Έχουμε συνηθίσει να είμαστε ταπί και ψύχραιμοι.

Έχουμε συνηθίσει να είμαστε μόνοι.

Έχουμε συνηθίσει να είμαστε υπέρβαροι.

Έχουμε συνηθίσει να κάνουμε όλες τις σχέσεις μας μαντάρα και να κατηγορούμε τους άλλους ότι δε μας καταλαβαίνουν…

Έχουμε συνηθίσει να νοιαζόμαστε μόνο για την πάρτη μας ενώ κατηγορούμε τους άλλους ότι ποτέ δε νοιάστηκαν για μας, λες και το κάναμε εμείς ποτέ για αυτούς.

Τα έχουμε συνηθίσει ΚΑΛΑ όλα αυτά.

Έχουμε μάθει ΔΥΣΤΥΧΩΣ να ζούμε με αυτά.

Η κατάσταση μας είναι ΓΝΩΡΙΜΗ.

Το ξέρω γιατί το έκανα για χρόνια…

Αλλά ξέρεις ποια είναι η πλάκα και ποιο είναι το θέμα;

Η πλάκα είναι ότι ΜΟΛΙΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΑΝΕ ΛΙΓΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΟΛΑ!

Τζογάρουμε με τα λεφτά ή κάνουμε μια ριψοκίνδυνη επένδυση…

Λέμε μια κουβέντα που πληγώνει το αγαπημένο μας πρόσωπο και μετανιώνουμε μετά…

Τρώμε σα γουρούνια μόλις χάσουμε λίγο βάρος…

Συνειδητά ή όχι.

Για να πάμε πάλι πίσω.

Πάλι στην προηγούμενη κατάσταση.

Γιατί εκείνη έχουμε μάθει.

Γιατί εκείνη είναι ΓΝΩΡΙΜΗ.

Βλέπεις είμαστε ΑΝΕΤΟΙ με εκείνη την κατάσταση, για την οποία γκρινιάζουμε, ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ.

Και ξεπουλάμε τα ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.

Μιλάμε τα πουλάμε ΟΣΟ-ΟΣΟ!

Μιλάμε για τη πιο σιχαμερή ΑΡΡΩΣΤΙΑ που υπάρχει.

Μιλάμε για το μεγαλύτερο ΣΑΜΠΟΤΑΖ της ιστορίας.

Και το κάνουμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.

Σου θυμίζει κάτι όλο αυτό;

Αν αυτό ισχύει, γιατί να είναι έτσι;

Ποια απάντηση βρίσκεις λογική;

Μήπως γιατί πιστεύουμε ότι δε μπορεί στ’αλήθεια να είμαστε τόσο «τυχεροί» ώστε να έχουμε αυτό ακριβώς που επιθυμούμε;

Μήπως γιατί πιστεύουμε κατά βάθος ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ;

Λέω, ΜΗΠΩΣ;

Κι αν αυτό είναι έτσι, γιατί να είναι έτσι;

Μήπως γιατί κατά βάθος δεν ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ;

Μα είναι δυνατόν αυτό, μπορεί να πει κάποιος;

Σκέψου το λίγο όμως…

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, δε συμβιβάζεσαι με μια σχέση που δε σε ικανοποιεί.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, δε συμβιβάζεσαι με μια δουλειά που δε σε ικανοποιεί, ανεξάρτητα με τις συνθήκες.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, δε ρίχνεις την ευθύνη στους άλλους για ό,τι σου συμβαίνει.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, δεν τον ταΐζεις σκουπίδια.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, τον φροντίζεις καλά.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, δε δέχεσαι κάτι λιγότερο από το καλύτερο για σένα.

Και γιατί να ΜΗΝ αγαπάμε τον εαυτό μας;

Αν αυτό ισχύει για σένα, ρώτα τον εαυτό σου.

Η απάντηση μπορεί να σε εκπλήξει.

Βλέπεις οι πιθανότητες να έχεις κάνει κάτι πραγματικά ΚΑΚΟ και να μην αγαπάς τον εαυτό σου για αυτό είναι πολύ λίγες.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν αγαπούν τον αυτό τους έχουν πραγματικά γελοίους λόγους, όπως για παράδειγμα ότι είναι ΧΟΝΤΡΟΙ.

Μιλάμε είναι να γελάς…

Και καταστρέφουμε τη ζωή μας, λες κι έχει πρόβα αυτή, για γελοίους λόγους.

Και μαζί με αυτήν παίρνουμε στο λαιμό μας κι άλλους, όπως τα παιδιά, τους συγγενείς και τους φίλους μας κι όποιον άλλο αντέξει να είναι δίπλα μας για καιρό…

ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ-ΣΑΜΠΟΤΑΖ.

Και το ζει καθημερινά η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ του κόσμου.

Αν δεν ήταν έτσι, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος.

Δε θα είχε τα προβλήματα που έχει.

Η λύση;

Λοιπόν, η λύση είναι λίγο σύνθετη.

Δε μπορεί να «σπάσει» εύκολα μια καταστροφική συνήθεια ετών…

Θέλει δουλειά.

Θέλει διάβασμα, συναναστροφή με θετικά, ανοιχτόμυαλα άτομα και πάνω από όλα δουλειά με τον εαυτό σου.

(2 καταπληκτικά βιβλία πάνω σε αυτό είναι το “Μεταμορφώστε τη ζωή σας” και το “Η Δύναμη είναι μέσα σου” της Λουίζ Χέι – Louise Hay)

“Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, σε αγαπάει ένας άνθρωπος πίσω.

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου, σε αγαπάει όλος ο κόσμος.”