Έχω δηλώσει πολλές φορές πως δε βλέπω τηλεόραση.Οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν, λένε «καλά εσύ που ζεις», ή «δεν έχεις δίκιο, στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι, πρέπει να ξέρεις τι συμβαίνει στο περιβάλλον σου»…
Τρίχες, για να μην πω κάτι άλλο. Έχω αποφασίσει να μην παίζω αυτό το παιχνίδι εδώ και καιρό.
Και δεν πρόκειται για εθελοτυφλία.
Εξάλλου τα «νέα» δεν δείχνουν ποτέ τα καλά, παρά μόνο τα κακά.
Σκέψου το: αν οι ειδήσεις είχαν καλά νέα κάθε μέρα, ποιος θα τις παρακολουθούσε;
Με τα κακά νέα σε ελέγχουν, σε παγιδεύουν, σε κατευθύνουν, σε οριοθετούν. Τα κακά νέα είναι το όπλο τους και το ξέρουν καλά, καθώς ο εγκέφαλός μας έλκεται από την κακή είδηση από μια αρχέγονη του επιθυμία να επιβιώσει.
Έτσι τα ΜΜΕ είναι οι έμποροι του τρόμου.
Όχι. Έχω αποφασίσει εδώ και καιρό να είμαι αιτία κι όχι αποτέλεσμα στο περιβάλλον μου.
Γι’αυτό και δεν πιστεύω στην τύχη.
Η παρακάτω ιστορία δίνει μιαν άλλη οπτική γωνία σε μια “οικονομική κρίση”, μια κοινή “κακή είδηση” από τα ΜΜΕ…
Τη διάβασα κάπου, μου άρεσε και σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σου….
«Ο Πωλητής»
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άντρας ζούσε στην άκρη του δρόμου πουλώντας χοτ-ντογκ. Δεν άκουγε καλά κι έτσι δεν είχε ράδιο. Δεν έβλεπε καλά κι έτσι δεν είχε εφημερίδες.
Αλλά πουλούσε χοτ-ντογκ. Καθόταν στην άκρη του δρόμου και φώναζε, «Κύριος, πάρε ένα χοτ-ντογκ!». Κι οι άνθρωποι αγόραζαν.
Αύξησε τις παραγγελίες του για λουκάνικα και ψωμάκια. Αγόρασε ένα μεγαλύτερο φούρνο για να φροντίσει τη δουλειά του. Τελικά έφερε και το γιο του σπίτι από το κολέγιο για να τον βοηθήσει.
Αλλά τότε κάτι συνέβη.
Ο γιός του είπε, «Πατέρα, δεν ακούς το ραδιόφωνο; Δε διαβάζεις τις εφημερίδες; Υπάρχει μεγάλη κρίση. Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι τρομακτική. Η κατάσταση της χώρας μας είναι ακόμα χειρότερη.»
Και ο πατέρας σκέφτηκε, «Ε λοιπόν, αφού ο γιος μου πήγε στο κολέγιο, διαβάζει τις εφημερίδες και ακούει το ραδιόφωνο, τότε κάτι θα ξέρει.»
Έτσι ο πατέρας ελάττωσε τις παραγγελίες του για ψωμάκια και λουκάνικα, κατέβασε τις διαφημιστικές του πινακίδες, και δε στεκόταν πια στη λεωφόρο να πουλάει τα χοτ-ντογκ του. Κι οι πωλήσεις των χοτ-ντογκ του έπεσαν σχεδόν μέσα σε μια νύχτα. «Είχες δίκιο γιέ μου», είπε ο πατέρας στο αγόρι.
«Είμαστε βέβαια εν τω μέσω μιας μεγάλης κρίσης.»
«Είμαστε βέβαια εν τω μέσω μιας μεγάλης κρίσης.»
Σου θυμίζει κάτι αυτό;
Η μικρή αυτή ιστορία δείχνει πολλά, τα συμπεράσματα δικά σου.
Τελικές Σκέψεις
1. Μείνε θετικός – κοίτα παραδείγματα ανθρώπων κι επιχειρήσεων που πετυχαίνουν στο ίδιο περιβάλλον με εσένα.
2. Μην κολλάς στο αρνητικό συναίσθημα – μείνε μακριά από «φίλους» δηλητήριο.
3. Μέσα στην κρίση κρύβονται ευκαιρίες – έχε τα μάτια σου ανοικτά για αυτές.
4. Βγες από το φαύλο κύκλο της καταστροφικής «ενημέρωσης» από τα ΜΜΕ – αν έβλεπα TV τα τελευταία χρόνια, θα είχα αυτοκτονήσει όπως και άλλοι συμπατριώτες μας προ πολλού. Μάθε να ζεις στον κόσμο το δικό σου, έναν κόσμο αισιοδοξίας, ευγνωμοσύνης και δημιουργίας!